چرا سازمان سینمایی قاچاق فیلم ها را پیگیری نمی کند؟
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۹۱۱۲۳
با وجود قاچاق و لو رفتن چند فیلم سینمایی، اما سازمان سینمایی هنوز این مسئله را پیگیری نکرده است.
در سه ماه گذشته سه فیلم سینمایی لو رفته، به طور میانگین ماهی یک فیلم و به انواع مختلف لو رفته است و نکته ماجرا این است که به «برادران لیلا» دلیل قاچاق شده دو فیلم دیگر هنوز مشخص نشده و عاملان آن هم دستگیر نشدند، سازمان سینمایی هم درباره این موضوع پیگیریای انجام نداده، یا دست کم جزییات آن را اطلاع رسانی نکرده، به بهانه عدم پیگیری برای وضعیت فیلمهای لو رفته، به گفتوگو با محمد احمدی، عضو اتحادیه تهیهکنندگان و دبیرکارگروه قاچاق فیلم پرداختیم که در ادامه میخوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وضعیت پیگیری برای یافتن افرادی که باعث لو رفتن این چند فیلم سینمایی روی پرده شدند، به کجا رسیده و برای یافتن افراد چه تدابیری اندیشیده شده است؟
پیگیریهایی انجام شد و ماهم دنبال این ماجرا هستیم که با رعایت چند نکته جلوی قاچاق فیلم را بگیریم. یکی از این راهکارها هم این است که وقتی تهیهکنندهها فیلم را برای بازبینی لابراتور میفرستادند علامتی روی آن بگذارند تا درصورت لو رفتند مشخص شود که چگونه افشا شدند. چون تا الان فیلمها در بازبینی لو رفتهاند.
جدای از اقداماتی که تهیهکنندهها باید انجام دهند، پیگیری سازمان سینمایی و وزارت ارشاد برای یافتن افراد خاطی و تعیین مجازات آنها به کجا رسیده است؟
خود سازمان سینمایی باید پاسخگوی این ماجرا باشد، اما به صورت خیلی مستقیم هنوز مشخص نشده که این اتفاق از کجا رخ داده است و به باور من سازمان سینمایی علاوه بر اینکه باید تنبیه و مجازات را تعیین کند، خودش هم باید پاسخگوی این وضعیت باشد.
در حال حاضر هیچ یک از این موارد انجام نشده درست است؟
پیگیری شده اما این اتفاق به سرانجام نرسیده است.
محمد خزاعی همیشه واکنشهای سریعی برای تنبیه در نظر دارد، چگونه هنوز پس ازگذشت دو تا سه ماه از لو رفتن چند فیلم سینمایی، هنوز واکنشی نسبت به آن انجام ندادند؟ چند هفته پیش هم نسخه پرده سینما یک فیلم سینمایی لو رفت، در سالهای گذشته فیلمی مثل «اخراجیها»یا «مارمولک» هم به این سرنوشت دچار شدند، اما این وضعیت در حال حاضر سه ماه مداوم است که تکرار میشود.
متاسفانه یک مشکل فنی در سرورها وجود دارد. اول از همه که هر سینمایی سرور دارد و باید افراد حاضر در سالن را چک کنند که کسی فیلمبرداری نکنند. مسئله دیگر هم که به لابراتورها و سرورها ارتباط دارد، این است که اگر آنها فیک نباشند، کدی را روی آنها بگذارند تا مشخص شود که این فیلم در فلان سینما و فلان سانس به نماش در میآید اما متاسفانه سرورهایی که در ایران استفاده میشوند، این امکان را ندارند، به دلیل اینکه نتوانستند نرمافزار لازمه را روی خودشان فعال کنند که تمام این مشخصات را دارا باشد که اگر فیلمبرداری میشود، جزییات آن هم وجود داشته باشد.
همین الان هم در تمام سینماها دوربین وجود دارد و باید افرادی را بگذارند که کار نظارت را انجام دهند اما متاسفانه خاطر هزینهها یا هرچه که هست این موضوع رخ نمیدهد و فیلمبرداری انجام میشود.
دربازه چهار دهه گذشته که به سینما نگاه کنیم، بیش از دهها فیلم پیش از اکران یا هنگام اکران لو رفته و چندین فیلم هم از روی پرده سینما فیلمبرداری شده، اما در چندماه اخیر سه مورد از این اتفاق را داشتیم، رخ دادن این ماجرا به علت عدم وجود پشتوانه قانونی قوی است؟
واقعیت این است که این بحث هم وجود دارد. آدم احساس میکند که یک شخص حقوقی مثل سازمان سینمایی و نیروی انتظامی را در نظر بگیریم که متولیان پیگیری قاچاق فیلم هستند ولی وقتی که کار جلو میرود میبینیم که هیچ کس هیچ ارادهای بابت اینکه این کار پیگیری شود ندارد. همین شبکههای ماهوارهای را در نظربگیرید، تا یک فیلمی به صورت آنلاین اکران میشود، یا یک سریال پخش میشود، این شبکهها بعد از دو ساعت آن را به نمایش میگذارند و برای تمام تبلیغاتشان هم شماره دارند و شماره آن هم برای داخل ایران است، اگر کسی بخواهد آن را پیگیری کند، به راحتی میتواند سرمنشا را پیگیری کند، اما ماجرا این است که کسی نمیخواهد.
به هرحال بعد از گذشته نزدیک به هشتاد روز یکی از عوامل افشای یکی از این فیلمها باید مشخص میشد، اما چرا نشد؟
تکلیف «برادران لیلا» که مشخص بود و این ماجرا باید فرهنگسازی شود که مردم فیلم قاچاق را نبینند.
منتقد معروف سینما فیلم را به صورت قاچاق میبیند، چگونه این ماجرا را بین باقی مردم فرهنگسازی کنیم؟
بله متاسفانه این ماجرا وجود دارد، مخصوصا درباره فیلمی که ممکن است هیچگاه در سینمای ایران اکران نشود.
هر سه فیلم در ژانرهای متفاوتی بودند و به شیوههای متفاوتی هم قاچاق شدند، و بخشی از آن هم به دلیل پشت گوش انداختن متولیان بوده، درست است؟
حتی نیروی انتظامی هم وظیفه دارد که پیگیر این ماجرا باشد و خود ما هم تلاش کردیم تاخود سایتها فیلمها را بردارند و این اتفاق هم رخ میدهد، به غیر از سایتهایی که سرور آنها در ایران نیست. من اوایل خیلی امیدوار بودم که عاملان دستگیر شوند، اما چون هر چه جلوتر میرویم هیچ اقدامی نمیشود نمیدانم چه باید بگویم.
منبع: خبرآنلاین
برچسب ها: سازمان سینمایی ، فیلم ، قاچاق فیلم ، سینمامنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سازمان سینمایی فیلم قاچاق فیلم سینما سازمان سینمایی فیلم سینمایی قاچاق فیلم فیلم سینما لو رفته فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۹۱۱۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشغالگری در روز روشن
یک داستان تاریخیبرای پرداختن به ماجرای فلسطین باید یک فلشبک بزنیم به جنگ جهانی اول و حدود صد سال پیش. منطقهای که امروز به گفته اشغالگران به اسم اسرائیل و سرزمینهای اشغالی میشناسیم، منطقهای بزرگ، سرسبز و حاصلخیز به نام فلسطین و تحت حکومت عثمانی بود و فرمانداری آنجا را اداره میکرد. جنگ جهانی اول که پایان یافت، امپراتوری عثمانی از هم فروپاشید و نحوه مدیریت مناطقی که تحت سلطه عثمانی بود، به دست پیروزهای میدان افتاد. فلسطین هم در این غائله نصیب انگلیس شد. انگلیس هم برای اینکه بتواند آنجا را مدیریت کند، از طرف خود فرمانداری گذاشت و اسم فلسطین، به فلسطین بریتانیا تغییر پیدا کرد. ماجرا گذشت تا اینکه یک جمع ملیگرای خارج از دین یهود که خود یهودیان هم آن را قبول نداشتند، به اسم صهیونیسم شکل گرفت و مدعی شد با حمایت انگلیس میخواهد یک خانه یهودی در غرب آسیا تاسیس کند.انگلیس وقتی دید چنین شرایطی فراهم است، از سازمان ملل خواست زمینه را برای مهاجرت یهودیان کل اروپا به فلسطین بریتانیا فراهم کند و وقتی از حدود ۷۵درصد مسلمان، ۱۱درصد یهودی و بقیه مسیحی، ترکیب جمعیتی فلسطین را برهم زدند و یهودیان ۳۵درصد شدند، خواستار تشکیل سرزمینی برای یهودیان شد.آن زمان سازمان ملل که با شیطنت انگلیس فعالیت میکرد و هدفش این بود خواسته جنبش صهیونیسم را محقق کند، گفت: بیایید منطقه فلسطین را به دو کشور تبدیل بکنید. یکی فلسطین و کشور مسلمانان و اعراب و دیگری کشور صهیونیستها اما مسلمانان از همان اول مخالفت کردند.
به دو علت:
۱. به این علت که جمعیت بیشتری داشتند؛
۲. به خاطر اینکه آنجا کشور و منطقه آبا و اجدادیشان بود و اگر کشوری تاسیس میشود، باید به نام کشور فلسطین باشد.
این ماجرا تا جنگ جهانی دوم ادامه پیدا کرد و روی موجی که از افسانه هولوکاست شکل گرفته بود، صهیونیستها توانستند افکار عمومی را طوری هدایت کنند که زمینه برای اشغال کل فلسطین فراهم شود و نهایتا در سال ۱۹۴۸ میلادی رژیم صهیونیستی (اسرائیل) تاسیس شد.از همان ابتدا رژیم صهیونیستی همیشه میخواست از حد و حدود خود خارج شود و اشغالگری خود را افزایش دهد و کل سرزمین فلسطین را به حیطه حکومتی خود اضافه کند و از طرفی دغدغهای که فلسطینیها داشتند، این بود که سرزمین مادریشان را پس بگیرند.
یک نتیجهگیری تخصصی
راهکارهای متفاوتی درباره این ماجرا طرح شد که مهمترین آن، راهحل دودولتی، یعنی بخشی برای فلسطین و بخشی برای اسرائیل است اما همین راهکار دودولتیشدن از طرف هیچکدام از طرفین پذیرفته نمیشود و هیچکدام زیر بار این مسأله نمیروند.ماجرای فلسطین،ماجرای تعیین تکلیف حاکمیت صدساله بر یک سرزمین است.اگر این را درست متوجه شویم و به فرآیندهای خبری دقیق پی ببریم، حالا میشود برای آن راهحل ارائه دادوآن هم تصمیمگیری مردم ساکن فلسطین و همهپرسی از خود مردم است.